Jeżeli zdiagnozujemy u klienta gotowość, to szukamy i działamy tak długo, aż założone cele zostaną osiągnięte w obszarze konwencjonalnym. Zasadniczo możemy wyróżnić dwa poziomy, w których poruszamy się z naszymi klientami: konwencjonalny i transpersonalny (schemat 2)

POZIOM KONWENCJONALNY 

…skupia się na tym, co zachodnia psychologia i terapia nazywa „ja – ego – ciało – umysł” z typową koncentracją na sobie w codzienności, aby owo „ja” osiągało coraz więcej spełnienia, spokoju, zdrowia, zasobów i żyło mu się możliwie komfortowo. Nie przekraczamy tu typowej aksjologii. Znikomy też jest udział praktyk duchowych. Szanujemy twoje wartości i moralność. Patrzymy tu całościowo i wielowymiarowo. Interesuje nas przeszłość, nawyki, uwarunkowania i fiksacje z okresu dzieciństwa, które determinują wybory i często zamykają w emocjonalnych sidłach. Tworzą życie szarym, płaskim i przewidywalnym, z czasem – nieznośnym. Ten zakres oferty możemy nazwać terapią ludzi normalnych, wglądem czy rozwojem osobistym opartym na usuwaniu przeszkód lub twórczej do nich adaptacji. Z klientem pracujemy tu oboje.

Wracamy zatem do energetycznych podstaw, by bez większej ingerencji poprawić życie osobiste:

• rewitalizujemy ciało
• usprawniamy motorykę
• eliminujemy ból (cierpienie jest wyborem)
• redukujemy cywilizacyjne dysfunkcje (uzależnienia, otyłość, lękową nadwrażliwość).

Fundament Systemu to precyzyjnie zindywidualizowane propozycje psychodietetyczne i ruchowe (schemat 3). Dopiero teraz możemy próbować zrozumieć co się z nami dzieje, jak organizujemy się w rzeczywistości i doskonalimy sztukę komunikacji. Na tym etapie prowadzenie jest ścisłe i wymagać będzie od ciebie dozy samokrytycyzmu, zaufania i samozaparcia w codziennej dyscyplinie. Masz tu nasze merytoryczne i motywacyjne wsparcie w wychodzeniu z (niestety rozpowszechnionych) egzystencjalnych problemów:

• konflikt
• zerwanie
• trudności seksualne
• samotność
• żałoba
• depresja
• bezrobocie
• utrata sensu i znaczenia

Na drodze do „bardziej być” a nie tylko „lepiej być”, nie dostosowujemy do społeczeństwa, nie leczymy. W prawie do odmienności, odkrywamy niezbywalną oryginalność każdej istoty. Powrót do natury w tym kontekście oznacza również integrację cienia (lęk, wstyd, agresja, seksualność), twórcze otwarcie się na pełnię swojego potencjału i odwagę jego realizacji. (Chwilowy regres może tu być niezbędny). Normalności nie definiujemy przez adaptację, tylko przez zdolność tworzenia nowych form.

Naprawiony pojazd Ciała, przy wsparciu zdrowych instynktów, będzie teraz szybko i sprawnie przenosił klejnot umysłu w miejsca umożliwiające dalsze poszerzanie świadomości i materialnych zasobów. Osiągasz samosterowność. Psychosomatyczna integracja powinna wytworzyć taki nadmiar, że poruszanie się w codzienności będzie lekkie, pełne wdzięku, sycących relacji i sensu.

Zdarza się, że po „odrobieniu zadania” na poziomie konwencjonalnym usłyszysz „szept”, doświadczysz subtelnej tęsknoty, poczujesz że jest coś więcej, głębiej, prawdziwiej. Nie tracąc z oczu zdrowej perspektywy zwykłych spraw, dalej realizując z pasją życiowe role, zaczynasz coraz częściej zwalniać, spoglądać krytyczniej na świat i niespokojnie szukać ” w środku”. Nie bój się! Wszystko z tobą w porządku!